वामनविश्वरूपवर्णनम्
वामन उवाच
एतावता दैत्यपते कृतकृत्योऽस्मि मार्गताम् ।
अन्येषामर्थिनां वित्तमिच्छया दास्यते भवान् ॥ ५०॥
एतच्छ्रुत्वा तु गदितं वामनस्य महात्मनः ।
वाचयामास तत्तस्मै वामनाय पदत्रयम् ॥ ५१॥
पाणौ तु पतिते तोये वामनो भूतभावनः ।
सर्वदेवमयं रूपं दर्शयामास तत्क्षणात् ॥ ५२॥
चन्द्रसूर्यौ च नयने द्यौः शिरश्चरणौ क्षितिः ।
पादाङ्गुल्यः पिशाचाश्च हस्ताङ्गुल्यश्च गुह्यकाः ॥ ५३॥
विश्वेदेवाश्च जानुस्था जङ्घे साध्याः सुरोत्तमाः ।
यक्षा नखेषु सम्भूता रेखास्वप्सरसः स्थिताः ॥ ५४॥
दृष्टिर्धिष्णान्यशेषाणि केशाः सूर्यांशवः प्रभो ।
तारका रोमकूपाणि रोमाणि च महर्षयः ॥ ५५॥
बाहवो विदिशस्तस्य दिशः श्रोत्रं महात्मनः ।
अश्विनौ श्रवणौ तस्य नासा वायुर्महाबलः ॥ ५६॥
प्रसादश्चन्द्रमा देवो मनो धर्मः समाश्रितः ।
सत्यमस्याभवद्वाणी जिह्वा देवी सरस्वती ॥ ५७॥
ग्रीवादितिर्देवमाता विद्यास्तद्वलयस्तथा ।
स्वर्गद्वारमभून्मैत्रं त्वष्टा पूषा च वै भ्रुवौ ॥ ५८॥
मुखं वैश्वानरश्चास्य वृषणौ तु प्रजापतिः ।
हृदयं च परं ब्रह्म पुंस्त्वं वै कश्यपो मुनिः ॥ ५९॥
पृष्ठेऽस्य वसवो देवा मरुतः सर्वसन्धिषु ।
सर्वसूक्तानि दशना ज्योतींषि विमलप्रभाः ॥ ६०॥
वक्षःस्थले तथा रुद्रो धैर्ये चास्य महार्णवः
उदरे चास्य गन्धर्वा मरुतश्च महाबलाः ।
लक्ष्मीर्मेधा धृतिः कान्तिः सर्वविद्याश्च वै कटिः ॥ ६१॥
सर्वज्योतींषि यानीह तपश्च परमं महत् ।
तस्य देवातिदेवस्य तेजः प्रोद्भूतमुत्तमम् ॥ ६२॥
स्तनौ कुक्षौ च वेदाश्च जानू चास्य महामखाः ।
इष्टयः पशुबन्धाश्च द्विजानां चेष्टितानि च ॥ ६३॥
तस्य देवमयं रूपं दृष्ट्वा विष्णोर्महाबलाः ।
उपसर्पन्ति दैतेयाः पतङ्गा इव पावकम् ॥ ६४॥
इति विष्णुधर्मेषु सप्तसप्ततितमोऽध्यायान्तर्गतं वामनस्य
विश्वरूपवर्णनं सम्पूर्णम् ।
