॥ श्लोकद्वयम् ॥

॥ श्लोकद्वयम् ॥

(गजेन्द्रमोक्षम्)

ग्राहग्रस्ते गजेन्द्रे रुवति सरभसं तार्क्ष्यमारूह्य धावन्

व्याघूर्णन् माल्यभूषावसन परिकरो मेघ गम्भीरघोषः।

अबिभ्राणो रथाङ्गं  शरमसिमभयं शंखचापौ सखेटौ।

हस्तैः कौमदकीमप्यवतु हरिरसावंहसां संहतेर्नः ।। १ ।।

नक्राक्रांते करीन्द्रे  मुकुळितनयने  मूलमूलेति खिन्ने

नाहं नाहं नचाहं न च भवति पुनस्तादृशो मादृशेषु।

इत्येवं त्यक्तहस्ते सपदि सुरगणे भावशून्ये समस्ते

मूलं यत् प्रादुरासीत् स दिशतु भगवान् मंगळं संततं नः।। २ ।।