॥ अच्युताष्टकम् ॥

॥ अच्युताष्टकम् ॥

अच्युतं केशवं राम-नारायणम्

कृष्ण-दामोदरं वासुदेवं हरिम्।

श्रीधरं माधवं गोपिकावल्लभम्

जानकीनायकं रामचन्द्रं भजे॥१॥

अच्युतं केशवं सत्यभामाधवम्

माधवं श्रीधरं राधिकाराधितम्।

इन्दिरा मन्दिरं चेतसा सुन्दरम्

देवकीनन्दनं नन्दनं सन्दधे॥२॥

विष्णवे जिष्णवे शङ्खिने चक्रिणे

रुक्मिणी-रागिने जानकी-जानये।

वल्लवी-वल्लभायाऽर्चितायात्मने

कंस-विध्वंसिने वंशिने ते नमः॥३॥

कृष्ण गोविन्द हे राम नारायण

श्रीपते वासुदेवार्जित-श्रीनिधे।

अच्युतानन्त हे माधवाधोक्षज

द्वारका-नायक द्रौपदी-रक्षक॥४॥

राक्षसक्षोभितः सीतया शोभितो

दण्डकारण्य-भू-पुण्यता-कारणः।

लक्ष्मणेनान्वितो वानरैः सेवितो-

ऽगस्त्सम्पूजितो राघवः पातु माम्॥५॥

धेनुकारिष्टकोऽनिष्टकृद्-द्वेषिणाम्

केशिहा कंसहृद्-वंशिकावादकः।

पूतनाकोपकः सूरजा-खेलनो

बाल-गोपालकः पातु मां सर्वदा॥६॥

विद्युदाद्योतवान् प्रस्फुरद्वाससम्

प्रावृडम्भोदवत् प्रोल्लसद्विग्रहम्।

वन्यया मालया शोभितोरस्थलम्

लोहिताङ्घ्रिद्वयं वारिजाक्षं भजे॥७॥

कुञ्चितैः कुन्तलैर्भ्राजिमानाननम्

रत्नमौलिं लसत् कुण्डलं गण्डयोः।

हारकेयूरकं कङ्कण-प्रोज्ज्वलम्

किङ्किणी-मञ्जुलं श्यामलं तं भजे॥८॥

॥ इति श्रीमच्छङ्कराचार्यविरचितं अच्युताष्टकम्सम्पूर्णम्॥